پزشک شهر - ایمپلنتهای دندانی راهحلی ایده آل برای جایگزینی دندانهای از دست رفته ارائه میکنند و ظاهری طبیعی و عملکردی شبیه به دندانهای واقعی دارند. با این حال، گاهی اوقات ممکن است بعد از کاشت ایمپلنت، لثهها دچار تحلیل رفتن شوند. این عارضه که تحلیل لثه بعد از ایمپلنت نامیده میشود، میتواند نگرانکننده باشد، اما با تشخیص و درمان زودهنگام قابل رفع است. در این مطلب از سایت پزشک شهر، به بررسی تحلیل لثه بعد از ایمپلنت، علل، علائم و روشهای درمان آن میپردازیم.
مجله سلامت پزشک شهر با ارائه مطالب، به شما در انتخاب بهترین راهکار برای سلامتی خود کمک میکند. اما فراموش نکنید که این اطلاعات صرفا جهت آگاهی است و جایگزین نظر پزشک معالج شما نیست. برای تشخیص و جراحی باید به پزشک مراجعه کنید.
تحلیل لثه بعد از ایمپلنت چیست؟
تحلیل لثه یکی از مشکلاتی است که ممکن است هم در دندانهای طبیعی و هم در دندانهای ایمپلنت رخ دهد. در طی جراحی ایمپلنت، لثههایتان ممکن است آسیب ببیند و مستعد تحلیل شوند. تحلیل لثه به معنای کاهش حجم و از بین رفتن سطح لبههای پایینی آن است. این مشکل میتواند بهواسطه عوامل مختلفی، به ویژه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، به وجود آید. تحلیل لثه پس از ایمپلنت میتواند از نظر زیبایی و عملکرد، عوارض زیادی به همراه داشته باشد. تحلیل لثه میتواند علاوه بر مشکلات زیبایی، منجر به مشکلات سلامتی نیز شود، از جمله:
- عفونت: تحلیل لثه، فضای بیشتری را برای تجمع باکتریها ایجاد میکند که میتواند منجر به عفونت در اطراف ایمپلنت (پریایمپلانتیت) شود.
- از دست رفتن استخوان: عفونت ناشی از پریایمپلانتیت میتواند به استخوان فک آسیب برساند و منجر به از دست رفتن استخوان در اطراف ایمپلنت شود.
- شل شدن و افتادن ایمپلنت: در موارد شدید، تحلیل لثه و از دست رفتن استخوان میتواند منجر به شل شدن و افتادن ایمپلنت شود.
موکوزیت اطراف ایمپلنت چیست؟
موکوزیت اطراف ایمپلنت در مرحله اول تحلیل لثه قرار دارد که فقط بافت نرم اطراف دندان را ممکن است تورم و التهاب دهد. با رعایت بهداشت دهانی مناسب و تمیزی حرفهای دندان (حداقل دو بار در سال)، این مشکل بهراحتی قابل پیشگیری و درمان است.
پری ایمپلنتیت چیست؟
اگر موکوزیت اطراف ایمپلنت پیشرفت کند و به تحلیل استخوانها و بافتهای نگهدارنده دندان منجر شود، به پریایمپلانتیت یا پس زدن ایمپلنت تبدیل میشود که باید هرچه سریعتر درمان شود. ایمپلنتهای دندانی نسبت به دندانهای طبیعی در برابر فرسایش ناشی از تجمع باکتری و میکروب، مقاومت کمتری دارند. بنابراین، پیشگیری از بیماریهای دندان و لثه برای سلامت شما بسیار مهم است.
بر اساس مطالب منتشر شده تحلیل لثه بعد از ایمپلنت نی نی سایت:
پریایمپلانتیت یک فرآیند التهابی مخرب است که بر بافتهای نرم و سخت اطراف ایمپلنتهای دندانی تأثیر میگذارد. در این بیماری، بافتهای نرم ملتهب میشوند و استخوان آلوئولی (بافت سخت) که برای حفظ ایمپلنت اطراف آن را احاطه کرده است، به مرور زمان از بین میرود.
پریایمپلانتیت چقدر شایع است؟
- میزان شیوع تحلیل لثه بعد از ایمپلنت حدود ۲۰ درصد است.
- افرادی که سیگار میکشند یا به بیماریهای زمینهای مانند دیابت مبتلا هستند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
- همچنین در بین افرادی که بیش از یک سال از کاشت ایمپلنتشان گذشته است، احتمال ابتلا بیشتر است.
علل تحلیل لثه بعد از ایمپلنت
دلایل متعددی میتوانند عامل تحلیل رفتن لثه پس از ایمپلنت و پیش از آن باشند. این تحلیل میتواند ریسک پس زدن یا ناموفق ماندن ایمپلنتهای دندانی را افزایش دهد. برخی از این علل عبارتند از:
بیماریهای لثه یا پریودنتال
اصلیترین دلیل تحلیل رفتن لثه به بیماریهای لثه مربوط است. این بیماریها میتوانند به وسیله باکتریهای موجود در دهان عفونت بافت لثه را ایجاد کنند. همچنین، بیماریهای پریودنتال در مراحل پیشرفته میتوانند لثه را به طور تدریجی تحلیل کنند و مشکلات جدیتری مانند پس زدن ایمپلنتها را ایجاد کنند.
مصرف محصولات مرتبط با تنباکو و دخانیات
بقایای چسبناکی که روی دندانهای مصرفکنندگان تنباکو باقیمانده است میتواند خطر ابتلا به بیماریهای لثه و تحلیل لثه را به طور قابل توجهی افزایش دهد. از طرف دیگر، مصرف تنباکو با بیماریهای لثه و تحلیل رفتن لثه ارتباط دارد. برای حفظ سلامت دندانها، توصیه میشود تا مصرف این مواد مخدر را به حداقل برسانید و دندانهای خود را به دستکاری نگه دارید و آنها را به حالت سلامت و جا مانده با دوام کنید.
دندانقروچه کردن یا سابیدن دندان (براکسیسم)
دندانقروچه یا سابیدن دندانها به هم روی هم میتواند فشار زیادی بر روی لثهها، دندانها و مفصل فک اعمال کند. بنابراین، اگر اقداماتی برای حل این مشکلات انجام نشود، احتمال تحلیل لثه بعد از ایمپلنت و حتی قبل از آن وجود دارد، از جمله استفاده از محافظ شبانه دندان.
عادات دهانی نامناسب یا بهداشت نادرست
بعضی از عادات دهانی نادرست مانند مسواک زدن با فشار زیاد یا کشیدن نخ دندان به حدی که لثهها خونریزی کنند، میتوانند به جای اثرات مثبت، منجر به تحلیل لثه و همچنین وارد آوردن آسیبهای بیشتر به بافت لثه شوند. همچنین، عدم پاکسازی درست پلاکهای دندانی میتواند منجر به تحلیل رفتن لثه شود. برای حفظ سلامت دندانها، مهم است که مراقبات مداوم و ملایم را در روزمره مراقبت از دهان و دندان انجام دهید.
ژنتیک
با وجود اقدامات مداوم مانند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور صحیح، برخی افراد همچنان ممکن است به بیماریهای لثه مستعد باشند، که این مسئله ممکن است به وسیله ژنتیک تبیین شود. مانند سایر اعضای بدن، لثهها نیز ممکن است به دلیل ویژگیهای ژنتیکی خاص خود، تحت تاثیر قرار گیرند. سابقه خانوادگی میتواند احتمال ابتلا به بیماریهای لثه و تحلیل رفتن لثه بعد از ایمپلنت را به میزان قابل ملاحظهای افزایش دهد.
از دست دادن دندان
در صورت عدم وجود یک یا چند دندان، این موضوع ممکن است عامل از دست دادن تراکم استخوان و همچنین تحلیل لثه باشد. این تحلیل به دلیل نبود یک ساختار حمایتی برای فک یا خط لثه خواهد بود.
علائم تحلیل لثه بعد از ایمپلنت
تحلیل رفتن لثه پس از ایمپلنت میتواند منجر به پس زدن ایمپلنت و سست شدن آن شود. بنابراین، ضروری است که با علائم قابل مشاهده تحلیل رفتن لثه پس از ایمپلنت دندان به خوبی آشنا شویم:
- تحریکپذیری بالای لثه و قرمزی و حساسیت دندان و لثه: این علائم نشاندهنده التهاب و مشکلات لثهای هستند.
- طعم بد دهان و تجربه بوی نامطبوع در دهان: وجود عفونت باکتریایی میتواند منجر به بوی نامطبوع و طعم بد در دهان شود.
- احتمال خونریزی لثه و یا عفونت کردن آن: خونریزی مکرر و عفونت لثه نشانهای از مشکلات جدیتر لثهای هستند.
- درد و ناراحتی در لثه: درد مزمن و ناراحتی در ناحیه لثه میتواند علامتی از تحلیل لثه باشد.
- لقی و سست شدن دندانها: ایمپلنتهایی که لقی دارند یا سست شدهاند، میتوانند نشانهای از تحلیل لثه و کاهش پشتیبانی استخوانی باشند.
- خونریزی در حین مسواک و نخ دندان کشیدن: خونریزی مکرر در هنگام بهداشت دهان و دندان میتواند نشاندهنده تحلیل لثه باشد.
- کجی و عدم نظم در رشد دندانها: تغییرات در موقعیت دندانها میتواند ناشی از تحلیل لثه و کاهش پشتیبانی استخوانی باشد.
- پدیداری ریشه دندان: نمایان شدن ریشه دندان به دلیل تحلیل لثه میتواند نشانهای از مشکلات جدیتر باشد.
شناخت این علائم و مراجعه به دندانپزشک در صورت بروز هر یک از آنها میتواند به جلوگیری از مشکلات جدیتر و حفظ سلامت ایمپلنتهای دندانی کمک کند.
از کجا بفهمیم لثه تحلیل رفته
تحلیل لثه معمولاً در چند سال اول پس از کاشت ایمپلنت شروع میشود، بنابراین نظارت دقیق بر تغییرات اطراف ایمپلنتهای دندان بسیار اهمیت دارد. برای تشخیص پسروی لثه بعد از ایمپلنت، دندانپزشک ابتدا از طریق معاینه بالینی لثهها و ایمپلنتها به دنبال علائم واضح پسروی لثه و التهاب میگردد. این معاینه شامل ارزیابی بصری و لمسی لثهها برای تشخیص قرمزی، تورم و حساسیت است. یکی از روشهای رایج در تشخیص تحلیل لثه، اندازهگیری عمق پاکتهای لثه با استفاده از یک پروب لثه است؛ عمق بیشتر از 3 میلیمتر ممکن است نشاندهنده التهاب یا تحلیل لثه باشد.
تصاویر رادیوگرافی (اشعه ایکس) نیز میتواند به دندانپزشک کمک کند تا میزان تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت را ببیند؛ از بین رفتن ۰.۵ میلیمتر تا ۵ میلیمتر از استخوان نشانهای از پسروی لثه و تحلیل استخوان است. علاوه بر این، ترشح چرک و خونریزی از ناحیه اطراف ایمپلنتها میتواند نشانهای از عفونت و التهاب لثه باشد که دندانپزشک با بررسی این علائم میتواند به تشخیص تحلیل لثه کمک کند. استفاده از تصاویر دیجیتال از ناحیه ایمپلنتها و مقایسه آنها در طول زمان نیز میتواند تغییرات ظاهری لثهها و تحلیل آنها را نشان دهد.
این روشها به دندانپزشک کمک میکنند تا بهموقع تحلیل لثه و مشکلات مربوط به ایمپلنتها را تشخیص دهد و اقدامات لازم را برای درمان آنها انجام دهد. نظارت منظم و مراجعه به دندانپزشک برای معاینات دورهای میتواند به جلوگیری از مشکلات جدیتر و حفظ سلامت ایمپلنتها کمک کند.
آیا امکان کاشت ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه فراهم است؟
اگر به بیماری لثه مبتلا هستید، میتوانید پس از درمان این بیماری، اقدام به کاشت ایمپلنت دندان کنید. بیماری پریودنتال، که به عنوان بیماری لثه شناخته میشود، یک بیماری جدی است که عملکرد کلی لثهها را مختل میکند و در صورت عدم درمان، باعث از دست رفتن دندانها میشود. اگر به این بیماری مبتلا هستید و قبلاً یک یا چند مورد از دندانهای خود را از دست دادهاید، احتمالاً در مورد استفاده از کاشت ایمپلنت دندان نگرانیهایی دارید.
به عنوان نکته اول، تا زمانی که مراقبت مناسب از لثههای خود انجام ندهید و از بهبود کامل لثههای خود مطمئن نشوید، بهتر است برای کاشت ایمپلنت اقدام نکنید. درمان بیماری لثه باید اولویت داشته باشد، زیرا لثههای سالم برای موفقیت کاشت ایمپلنت ضروری هستند. پس از درمان موفقیتآمیز بیماری لثه، میتوانید به کاشت ایمپلنت دندان فکر کنید.
درمان لثه تحلیل رفته بدون جراحی
درمان تحلیل لثه بهصورت غیرجراحی میتواند با استفاده از روشهای مختلف انجام شود. در زیر تعدادی از این روشها آورده شده است:
- جرمگیری دندان: جرمگیری توسط دندانپزشک بهصورت منظم انجام شود. این روش شامل برداشتن پلاک و مواد غذایی رسوبشده بر روی سطح دندانها و پایین لثهها میشود.
- تراپی پریودنتال: این روش شامل تمیزکاری دقیقتری از سطح دندانها و پاکتهای لثهای است. دندانپزشک با استفاده از ابزارهای ویژه، پلاک و سنگهای رسوبی را برداشته و سطح ریشه دندانها را صیقل میدهد.
- استفاده از آنتیبیوتیکها: در برخی موارد، داروهای آنتیبیوتیکی میتوانند برای کنترل عفونتهای لثهای مورد استفاده قرار بگیرند. این داروها معمولاً بهصورت دهانی یا موضعی مصرف میشوند.
- ارتودنسی: در صورتی که بیمار دارای تناسب نامناسب بین دندانها یا فشار نامتناسب بر روی لثهها باشد، ارتودنسی میتواند به تنظیم درست دندانها و کاهش فشارهای ناهنجار کمک کند.
- آموزش بهداشت دهانی: به بیمار آموزش داده میشود که چگونه به درستی مسواک بزند، از نخ دندان استفاده کند و مراقبتهای مناسب دهانی را انجام دهد.
- تغییر عادات غذایی: تغییر به یک رژیم غذایی سالم و خوردن مواد غذایی با ارزش غذایی میتواند به بهبود وضعیت لثهها کمک کند.
- کنترل عوامل خطر: ترک عادتهای مضر مانند استعمال تنباکو و مداومت در مراقبتهای دهانی، میتواند به بهبود وضعیت لثهها کمک کند.
با رعایت این روشها و مراقبتهای مناسب، میتوان تحلیل لثه را کنترل و بهبود بخشید. مراجعه منظم به دندانپزشک برای بررسی و نظارت بر سلامت لثهها نیز بسیار مهم است.
آیا بعد از تحلیل لثه باید ایمپلنت مجدد کاشته شود؟
بعد از تحلیل لثه، تصمیمگیری درباره کاشت مجدد ایمپلنت بستگی به شدت تحلیل لثه، وضعیت استخوان زیرین و سلامت کلی دهان و دندان بیمار دارد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به ایمپلنت مجدد باشد، اما قبل از انجام این کار باید شرایط خاص بیمار به دقت ارزیابی شود و اقدامات درمانی مناسب انجام گیرد. ابتدا باید وضعیت استخوان زیرین ارزیابی شود تا مطمئن شویم که استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت جدید وجود دارد. در صورتی که استخوان کافی نباشد، ممکن است نیاز به پیوند استخوان باشد.
پیش از هرگونه اقدام به کاشت ایمپلنت مجدد، باید بیماری لثه به طور کامل درمان شود که این شامل جرمگیری عمیق، استفاده از آنتیبیوتیکها و رعایت بهداشت دهان است. پس از درمان بیماری لثه، باید مراقبتهای ویژهای انجام شود تا از عود بیماری جلوگیری شود. بعد از ارزیابی وضعیت استخوان و درمان بیماری لثه، مشاوره با دندانپزشک برای تعیین بهترین برنامه درمانی ضروری است.
انتخاب نوع مناسب ایمپلنت نیز بر اساس وضعیت خاص بیمار صورت میگیرد. رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان و ترک عادات مضر مانند استعمال دخانیات برای موفقیت کاشت ایمپلنت جدید بسیار مهم است. با رعایت مراقبتهای مناسب و درمانهای لازم، میتوان به موفقیت کاشت ایمپلنت جدید امیدوار بود.
درمان تحلیل لثه بعد از ایمپلنت
درمان تحلیل لثه بعد از ایمپلنت متنوع است و بسته به شدت بیماری و وضعیت ایمپلنت و لثهها، ممکن است شامل چندین روش درمانی باشد. این درمانها عبارتند از دبریدمان مکانیکی که به منظور حذف پلاک و تارتار دندان انجام میشود و همراه با درمانهای ضدعفونیکننده، آنتیبیوتیکی یا در صورت لزوم، جراحی انجام میشود.
دبریدمان مکانیکی
در دبریدمان مکانیکی، پلاک و تارتار از سطح دندانها و پایین لثهها حذف میشود، اما به تنهایی کافی نیست و نیاز به درمانهای ضدعفونیکننده و یا آنتیبیوتیکی دارد تا به کنترل عفونتها و پیشگیری از گسترش آنها به استخوان فک بپردازد. درمانهای ضدعفونیکننده از جمله شستشوهای مداوم با محلولهای ضد میکروبی مانند کلرهگزیدین گلوکونات، مورد استفاده قرار میگیرد تا تجمع پلاک کاهش یابد و عفونتها کنترل شوند.
درمانهای ضدعفونی کننده
در صورتی که عفونت با شدت بالا باشد و به درمانهای مکانیکی و ضدعفونیکننده پاسخ ندهد، ممکن است نیاز به درمان آنتیبیوتیکی داشته باشید. این درمانها به منظور کاهش تعداد باکتریها و کنترل عفونتها انجام میشود و معمولاً به صورت دورهای در طول درمان استفاده میشود.
درمان جراحی لثه تحلیل رفته
در مواردی که وضعیت لثه و استخوان اطراف ایمپلنت شدیداً تحلیل رفته باشد، جراحی لثه ممکن است به عنوان یک گزینه در نظر گرفته شود. این جراحی میتواند شامل بازسازی استخوان، رزکتومی (برداشتن لثه زائده)، یا حتی ایمپلنتوپلاستی (بازسازی بافت نرم) باشد. هدف این جراحیها از نظریه تقویتی تا ایجاد محیط مطلوب برای بهبود و استحکام ایمپلنت است.
درمان خانگی تحلیل لثه بعد از ایمپلنت
در کنار درمانهای حرفهای از طرف دندانپزشک، مراقبتهای خانگی نیز بسیار حیاتی هستند. مسواک زدن منظم، نخ کشیدن و استفاده از دهانشویه ضد میکروبی به طور منظم میتواند به پیشگیری از بازگشت بیماری و حفظ سلامت لثه و ایمپلنت کمک کند.
در نهایت، برای انتخاب بهترین روش درمانی بعد از تحلیل لثه بعد از ایمپلنت، مشاوره و هماهنگی با دندانپزشک خود و انجام ارزیابی دقیق و طبقهبندی وضعیت بیماری ضروری است تا به نتایج مطلوب برسید و از عمر طولانی و موفقیت ایمپلنت خود اطمینان حاصل کنید.
جلوگیری از تحلیل لثه بعد از ایمپلنت
- رعایت بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان کشیدن یک بار در روز برای از بین بردن پلاک و جرم از اطراف ایمپلنت و لثهها ضروری است.
- معاینات منظم دندانپزشکی: برای معاینات و تمیز کردن منظم دندانها به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
- ترک سیگار: اگر سیگار میکشید، برای ترک آن به پزشک خود مراجعه کنید.
- کنترل بیماری لثه: اگر به بیماری لثه مبتلا هستید، برای درمان و کنترل آن با دندانپزشک خود همکاری کنید.
- استفاده از محافظ دهان: اگر در خواب دندان قروچه میکنید، از محافظ دهان استفاده کنید.
جمع بندی تحلیل رفتن لثه بعد از ایمپلنت
یکی از مشکلاتی که ممکن است برای دندانهای ایمپلنت رخ دهد، تحلیل لثه است. تحلیل لثه اگرچه در دندانهای طبیعی نیز رخ میدهد، اما بعد از کاشت ایمپلنت میتواند باعث نمایان شدن ریشه ایمپلنت یا حتی رد آن شود. تحلیل لثه بعد از ایمپلنت میتواند به علل متعددی از جمله عفونت، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، جرم و مصرف دخانیات ایجاد شود.
برای درمان تحلیل لثه بعد از ایمپلنت، روشهای جراحی و غیرجراحی متعددی وجود دارد. روشهای غیرجراحی شامل دبریدمان مکانیکی، درمانهای ضدعفونیکننده و استفاده از آنتیبیوتیکها است. در موارد شدیدتر، درمان جراحی شامل بازسازی استخوان و اصلاح بافتهای نرم میتواند لازم باشد. علاوه بر این، مراقبتهای خانگی نظیر مسواک زدن منظم، نخ دندان کشیدن و استفاده از دهانشویه ضد میکروبی نیز برای پیشگیری و کنترل تحلیل لثه بسیار مهم است. در صورتی که به اطلاعات بیشتری در این مورد نیاز دارید، میتوانید به سایر مقالات ما مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید: ایمپلنت ساب پریوستئال دندان چیست و چقدر عمر میکند؟
منبع: www.perio.org