پزشک شهر - زگیل تناسلی یکی از شایع‌ترین عفونت‌های منتقله از راه جنسی است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشود. این ویروس انواع مختلفی دارد که برخی از آن‌ها باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی کم خطر می‌شوند. این زگیل‌ها معمولاً دردناک نیستند اما می‌توانند ظاهر ناحیه تناسلی را تغییر داده و باعث خارش و سوزش شوند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر این موضوع، از جمله علل ایجاد، علائم، روش‌های تشخیص و درمان زگیل تناسلی کم خطر خواهیم پرداخت.
مجله سلامت پزشک شهر با ارائه مطالب، به شما در انتخاب بهترین راهکار برای سلامتی خود کمک می‌کند. اما فراموش نکنید که این اطلاعات صرفاً جهت آگاهی است و جایگزین نظر پزشک معالج شما نیست. برای تشخیص و جراحی باید به پزشک مراجعه کنید.
زگیل تناسلی کم خطر چیست؟
شاید برای شما سوال باشید که زگیل تناسلی پر خطر چیست و زگیل تناسلی کم خطر چیست ؟بسیاری از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) با خطر پایین هیچ علامت یا نشانه‌ای ایجاد نمی‌کنند و به مرور زمان با فعال شدن سیستم ایمنی بدن از بین می‌روند. در بین انواع زگیل‌های تناسلی، سویه‌های کم خطر به سرطان منجر نمی‌شوند، اما می‌توانند باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی شوند. این زگیل‌ها علاوه بر تأثیر بر ناحیه تناسلی، می‌توانند دهانه رحم یا واژن در زنان، کیسه بیضه در مردان یا مناطق اطراف مقعد در هر دو جنس را درگیر کنند.
زگیل تناسلی کم خطر می‌تواند در دهان و حلق نیز بروز یابد. دو سویه اچ پی وی ۶ و ۱۱ عامل اصلی ۹۰ درصد زگیل‌های تناسلی کم خطر هستند. همچنین، برخی سویه‌های کم خطر اچ پی وی ممکن است باعث تغییرات غیرطبیعی و خفیف در سلول‌های دهانه رحم شوند که به آن دیسپلازی می‌گویند. این تغییرات معمولاً به سرطان منجر نمی‌شوند. اغلب زگیل‌های تناسلی کم خطر بدون نیاز به درمان خاصی از بین می‌روند.
انواع زگیل تناسلی کم خطر
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بر اساس خطر ایجاد سرطان دهانه رحم و ضایعات پیش‌سرطانی به دو دسته کم خطر و پرخطر تقسیم میشود. سویه‌های اچ پی وی کم خطر که معمولاً منجر به زگیل تناسلی می‌شوند، شامل انواع ۶، ۱۱، ۴۲، ۴۳ و ۴۴ هستند. این سویه‌ها اغلب باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شوند ولی به سرطان منجر نمی‌گردند. از طرف دیگر، سویه‌های اچ پی وی پرخطر شامل انواعی مانند ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۳۴، ۳۵، ۳۹، ۴۵، ۵۱، ۵۲، ۵۶، ۵۸، ۵۹، ۶۶، ۶۸ و ۷۰ هستند که ارتباط بیشتری با خطرات جدی‌تری از جمله سرطان دهانه رحم و سایر سرطان‌های مرتبط دارند.
علت ایجاد زگیل تناسلی کم خطر
علت اصلی زگیل تناسلی کم خطر در مردان و زنان یکسان است و به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مربوط میشود. سویه‌های کم خطر این ویروس، مانند HPV نوع ۶ و ۱۱، از طریق تماس مستقیم پوستی در حین رابطه جنسی با فرد آلوده راه های انتقال زگیل تناسلی می‌شوند. زگیل تناسلی به عنوان یک عفونت مقاربتی شناخته میشود که معمولاً از طریق رابطه جنسی محافظت نشده، از جمله رابطه جنسی واژینال، دهانی یا آنال، به فرد دیگر منتقل می‌گردد.
تشخیص دقیق علت زگیل تناسلی کم خطر و انتخاب درمان مناسب توسط پزشک صورت می‌گیرد. پزشک با بررسی علائم بالینی، انجام آزمایشات تشخیصی و گرفتن تاریخچه پزشکی بیمار، نوع ویروس را شناسایی کرده و بهترین روش درمانی را توصیه می‌کند. جلوگیری از این عفونت با استفاده از وسایل محافظتی مانند کاندوم و اجتناب از روابط جنسی پرخطر می‌تواند کمک‌کننده باشد.
علائم زگیل تناسلی کم خطر
زگیل‌های تناسلی کم خطر می‌توانند در نواحی مختلف بدن ظاهر شوند. در زنان، این زگیل‌ها ممکن است روی آلت تناسلی زنان، دهانه رحم (سرویکس)، داخل واژن، مجاری ادراری یا اطراف مقعد مشاهده شوند. در مردان، زگیل‌ها اغلب روی نوک یا بدنه آلت تناسلی، کیسه بیضه، مجاری ادراری یا نواحی اطراف مقعد به وجود می‌آیند. علائم این نوع زگیل‌ها می‌تواند متفاوت باشد و در برخی افراد حتی بدون علائم خاصی ظاهر میشود. همچنین، زگیل‌های تناسلی ممکن است در دهان یا گلو بروز کنند، به‌ویژه اگر فرد رابطه جنسی دهانی پرخطر با فرد مبتلا داشته باشد.
علائم زگیل تناسلی کم خطر شامل موارد زیر است:
- ورم در ناحیه تناسلی
- التهاب و قرمزی
- سوزش و خارش
- درد در ناحیه آلت تناسلی زنانه یا مردانه
- تغییر رنگ پوست یا تیره‌تر شدن ناحیه مبتلا
- بوی نامطبوع و ترشحات غیرعادی واژن
- درد در هنگام رابطه جنسی
- خونریزی
هنگامی که زگیل‌های ناشی از ویروس اچ پی وی در دهانه رحم یا واژن ظاهر می‌شوند، اغلب بدون علائم و نشانه‌های خاصی هستند. با این حال، آزمایش پاپ اسمیر می‌تواند تغییرات سلولی ناشی از عفونت ویروسی را نشان دهد.
تشخیص زگیل تناسلی کم خطر
تشخیص زگیل تناسلی کم خطر، به ویژه در مواردی که زگیل‌ها برجسته نباشند و هیچ نشانه خاصی وجود نداشته باشد، از طریق روش‌های زیر انجام می‌گیرد:
- تست محلول اسید استیک: از محلول سرکه (اسید استیک) روی ناحیه مشکوک به زگیل تناسلی استفاده میشود. در صورت وجود ویروس اچ پی وی، ناحیه آلوده به رنگ سفید تغییر می‌کند که به تشخیص کمک می‌کند.
- تست پاپ اسمیر شیراز : این آزمایش با نمونه‌برداری از دهانه رحم یا واژن انجام میشود و تغییرات سلولی ناشی از ویروس اچ پی وی را مشخص می‌کند. این تست به ویژه برای تشخیص تغییرات پیش‌سرطانی مهم است.
- تست DNA (آزمایش دی ان ای): این آزمایش به تشخیص سویه‌های خاص ویروس اچ پی وی کمک می‌کند و می‌تواند اطلاعات دقیقی درباره نوع ویروس ارائه دهد.
علاوه بر این روش‌ها، پزشک معمولاً در معاینه جسمی و پرسیدن سوالاتی درباره سابقه جنسی و روش‌های محافظتی فرد، می‌تواند به تشخیص زگیل تناسلی برسد. در برخی موارد، برای تائید تشخیص، نمونه برداری زگیل تناسلی (بیوپسی) از زگیل یا ناحیه مشکوک انجام میشود. همچنین روش‌های مولکولی مانند واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR)، آزمایشات سرولوژیک و بررسی ترشحات ناحیه تناسلی با میکروسکوپ از دیگر روش‌های تشخیصی هستند.
درمان زگیل تناسلی کم خطر
برای زگیل تناسلی کم خطر ناشی از ویروس اچ پی وی (HPV) هیچ درمان قطعی وجود ندارد که ویروس را به‌طور کامل از بدن پاک کند. با این حال، در اکثر موارد، زگیل‌ها خود به خود طی چند ماه از بین می‌روند. روش‌های درمان زگیل تناسلی و اچ پی وی در شیراز مختلفی برای کاهش علائم و تسریع در بهبود زگیل‌های تناسلی وجود دارد. خوشبختانه، سیستم ایمنی بدن معمولاً به خوبی قادر به مقابله با این ویروس است.
روش‌های درمانی شامل:
کرم‌ها و داروهای موضعی: بهترین پماد زگیل تناسلی چیست؟ کرم‌ها و ژل‌های دارویی می‌توانند برای تسریع فرایند درمان استفاده شوند. برخی از داروهای موضعی رایج عبارتند از:
- پودوفیلوکس: به‌صورت موضعی روی زگیل‌ها استفاده میشود و باعث از بین رفتن آن‌ها می‌گردد.
- ایمی‌کیمود: این دارو به تقویت سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با ویروس کمک می‌کند.
- سینوکاتچینز: نوعی درمان گیاهی موضعی که برای درمان زگیل‌های تناسلی استفاده میشود.
- آنتی‌بیوتیک‌ها: در صورتی که زگیل‌ها به درمان‌های موضعی پاسخ ندهند یا عفونت ثانویه ایجاد شود، ممکن است پزشک از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مانند سفتریاکسون، آزیترومایسین، داکسی‌سایکلین یا کرم‌ها و ژل‌های ضدعفونی کننده مانند مترونیدازول استفاده کند.
کرایوتراپی (فریز کردن): در این روش، زگیل‌ها با استفاده از نیتروژن مایع منجمد می‌شوند تا بافت آلوده تخریب شود. این روش به‌خصوص برای زگیل‌های بزرگ یا مقاوم به درمان مناسب است.
لیزرتراپی: استفاده از لیزر برای از بین بردن زگیل‌های تناسلی یکی دیگر از روش‌های مؤثر است، به‌ویژه در مواردی که زگیل‌ها بزرگ یا سخت درمان باشند.
جراحی: در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است زگیل‌ها را با جراحی بردارد. این روش معمولاً زمانی انجام میشود که سایر روش‌ها نتیجه‌بخش نباشند.
پیشگیری از عفونت: در طول دوره درمان، استفاده از کاندوم یا روش‌های محافظتی دیگر برای جلوگیری از انتقال ویروس به شریک جنسی ضروری است.
در صورتی که بدن نتواند ویروس را به‌طور کامل پاک کند، ممکن است زگیل‌ها بازگشت کنند. بنابراین مراجعه منظم به پزشک و پیگیری درمان توصیه میشود.
پیشگیری از زگیل تناسلی کم خطر
پیشگیری از زگیل‌های تناسلی کم خطر و جلوگیری از انتقال ویروس اچ پی وی (HPV) با رعایت برخی اصول بهداشتی و اتخاذ رفتارهای جنسی ایمن امکان‌پذیر است. در ادامه، چند روش مؤثر برای کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی کم خطر آورده شده است:
- استفاده از کاندوم در روابط جنسی: استفاده از کاندوم در رابطه جنسی (واژینال، مقعدی یا دهانی) یکی از روش‌های اصلی پیشگیری از انتقال عفونت اچ پی وی و سایر عفونت‌های جنسی است. هرچند کاندوم نمی‌تواند به‌طور کامل از انتقال ویروس جلوگیری کند، اما به‌طور قابل توجهی خطر انتقال را کاهش می‌دهد.
- واکسن اچ پی وی (HPV): واکسیناسیون یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از ابتلا به ویروس اچ پی وی است. واکسن‌هایی مانند پاپیلوگارد (ایرانی) و گارداسیل (خارجی) از ابتلا به سویه‌های اچ پی وی عامل زگیل‌های تناسلی و همچنین برخی از انواع سرطان‌ها جلوگیری می‌کنند. توصیه میشود واکسن اچ پی وی را قبل از شروع فعالیت جنسی دریافت کنید.
- رعایت وفاداری جنسی: داشتن یک شریک جنسی ثابت و وفادار می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های جنسی از جمله زگیل تناسلی کمک کند. همچنین، پرهیز از روابط جنسی با افراد دارای شرکای جنسی متعدد، احتمال ابتلا به اچ پی وی را کاهش می‌دهد.
- پیگیری و نظارت مستمر: بررسی منظم ناحیه تناسلی برای تشخیص زودهنگام علائم زگیل‌های تناسلی و انجام آزمایشات منظم، به پیشگیری از گسترش ویروس و ابتلا به عوارض آن کمک می‌کند. آزمایشاتی مانند پاپ اسمیر برای زنان می‌تواند تغییرات سلولی دهانه رحم را که ممکن است ناشی از عفونت اچ پی وی باشد، شناسایی کند.
- ارتقای سلامت جنسی و رعایت بهداشت: حفظ بهداشت ناحیه تناسلی و رعایت نکات بهداشتی قبل و بعد از رابطه جنسی می‌تواند از ابتلا به عفونت‌های تناسلی جلوگیری کند.
- آگاهی از علائم زگیل تناسلی: آگاهی از علائم و نشانه‌های زگیل تناسلی کم خطر و مراجعه به پزشک در صورت مشاهده هرگونه تغییر غیرعادی در ناحیه تناسلی می‌تواند به تشخیص و درمان زودهنگام کمک کند.
با رعایت این موارد و انجام اقدامات پیشگیرانه، می‌توان خطر ابتلا به زگیل‌های تناسلی کم خطر را به‌طور چشمگیری کاهش داد.
جمع بندی
زگیل تناسلی کم خطر یک عفونت شایع است که توسط ویروس HPV ایجاد میشود. این زگیل‌ها معمولاً بی ضرر هستند اما می‌توانند باعث ناراحتی شوند. اگر شما زگیل تناسلی دارید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.
توجه: این مقاله صرفاً برای اطلاع‌رسانی است و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی در نظر گرفته شود. برای تشخیص و درمان دقیق، همیشه باید به پزشک مراجعه کنید.
