اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال عصبی رشدی است که بر تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتار تأثیر می گذارد. این یک ناتوانی مادام العمر است که از اوایل کودکی شروع می شود و در سال های اخیر به طور فزاینده ای شیوع پیدا کرده است. در این وبلاگ به بررسی اختلال اوتیسم، علائم آن، روش های درمان و زمان مراجعه به پزشک خواهیم پرداخت.
اختلال اوتیسم چیست؟
اختلال اوتیسم که به نام اختلال طیف اوتیسم (ASD) نیز شناخته می شود، یک اختلال عصبی پیچیده است که بر رشد مغز تأثیر می گذارد. معمولاً در سه سال اول زندگی کودک ظاهر می شود و بر تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتار فرد تأثیر می گذارد. اوتیسم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و با طیف وسیعی از علائم مشخص می شود.
علائم اختلال اوتیسم
علائم اختلال اوتیسم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و شدت علائم نیز ممکن است متفاوت باشد. با این حال، برخی از علائم رایج اوتیسم شامل موارد زیر است:
- دشواری در تعامل اجتماعی: یکی از علائم قابل توجه اوتیسم دشواری در تعامل اجتماعی است. کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم اغلب شروع یا حفظ تماس چشمی، شرکت در تعاملات اجتماعی، درک نشانه های اجتماعی و دوست یابی را چالش برانگیز می دانند.
- مشکلات ارتباطی: کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب در برقراری ارتباط با نیازها و افکار خود مشکل دارند. آنها ممکن است در درک و استفاده از حرکات، حالات چهره و لحن صدا مشکل داشته باشند.
- رفتارهای تکراری: اختلال اوتیسم اغلب با رفتارهای تکراری یا اجباری مانند تکان دادن، چرخیدن، یا تکان دادن دست همراه است.
روش های درمان اختلال اوتیسم
چندین روش درمانی برای اختلال اوتیسم وجود دارد. مداخله زودهنگام برای مدیریت موفق اوتیسم بسیار مهم است. برخی از روش های درمانی رایج عبارتند از:
- رفتار درمانی: رفتار درمانی یک درمان مبتنی بر شواهد است که به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا مهارت ها و رفتارهای جدیدی را بیاموزند. تحلیل رفتار کاربردی (ABA) نوعی رفتار درمانی است که معمولاً برای درمان اوتیسم استفاده می شود.
- گفتار درمانی: گفتار درمانی یکی دیگر از روش های درمانی موثر است که به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا مهارت های ارتباطی و زبانی خود را بهبود بخشند.
- کاردرمانی: کاردرمانی نوعی درمان است که به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا مهارت های لازم را برای انجام فعالیت های روزمره زندگی مانند لباس پوشیدن، آراستگی و غذا خوردن ایجاد کنند.
برای تشخیص بیماری اوتیسم از چه آزمایشاتی استفاده می شود؟
تشخیص اوتیسم به طور عمدتا بر اساس مشاهدات کلینیکی و رفتاری انجام می شود، اما معمولا برای اطمینان بیشتر از بیماری از برخی آزمایش های پزشکی استفاده می شود. برخی از آزمایش های مورد استفاده شامل تست های آزمایشی خون برای اندازه گیری سطح هورمون ها و شاخص های التهابی، آزمایش ژنتیکی برای تشخیص تغییرات ژنتیکی مرتبط با اوتیسم و تصویربرداری مغزی مانند MRI و CT scan برای تشخیص تغییرات ساختمانی و عملکردی در مغز در بیماران با اوتیسم است. هرگونه تشخیص و درمان اوتیسم باید توسط پزشک، روانشناس در شیراز و متخصصین دیگر صلاحیت دار انجام شود.
آیا رژیم غذایی می تواند بر اوتیسم تأثیر بگذارد؟
پاسخ قطعی برای این سوال وجود ندارد زیرا تحقیقات در مورد رابطه بین رژیم غذایی و اوتیسم هنوز ادامه دارد. با این حال، برخی تحقیقات نشان می دهد که برخی از عوامل رژیم غذایی ممکن است بر شدت علائم تجربه شده توسط افراد مبتلا به اوتیسم تأثیر بگذارد و برای درمان استرس موثر باشد. به عنوان مثال، برخی از مطالعات نشان می دهد که رژیم غذایی بدون گلوتن و کازئین ممکن است رفتارهایی مانند گوشه گیری اجتماعی، اختلالات گفتاری و بیش فعالی را در برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم بهبود بخشد.
توجه به این نکته مهم است که این نتایج در همه افراد مبتلا به اوتیسم یکسان نیست. توصیه می شود که افراد مبتلا به اوتیسم و خانواده هایشان با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنند تا مشخص شود که آیا یک مداخله غذایی خاص برای نیازهای خاص آنها مناسب است یا خیر.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در کودکتان ضروری است به دنبال مشاوره پزشکی به متخصص اعصاب و روان در شیراز باشید:
- تا 12 ماهگی هیچ سخن گفتن، اشاره یا سایر حرکاتی وجود ندارد.
- تا 16 ماهگی هیچ کلمه ای وجود ندارد.
- تا 24 ماهگی عبارات دو کلمه ای وجود ندارد.
- از دست دادن مهارت های زبانی یا اجتماعی در هر زمان.
درمان اوتیسم خفیف در طب سنتی
در طب سنتی برای درمان اوتیسم خفیف، به‌طور کلی روی مواردی مانند تغذیه متناسب با مزاج فرد، استفاده از گیاهان دارویی آرام‌بخش (مثل سنبل‌الطیب و گل گاوزبان)، اصلاح سبک زندگی (نظم در خواب و فعالیت بدنی)، و تدابیر روحی (مثل ماساژ با روغن‌های گیاهی) تأکید می‌شود. این روش‌ها می‌توانند به بهبود وضعیت روانی و جسمی افراد مبتلا کمک کنند، اما باید همراه با درمان‌های پزشکی مدرن باشند.
بیماری اوتیسم در بین دختران چگونه است؟
اوتیسم بر دختران به همان شکلی که بر پسران تأثیر می گذارد، تأثیر می گذارد. با این حال، ممکن است که به دلیل رفتارهای اجتماعی و شبکه‌های اجتماعی متفاوت، مهارتهای اجتماعی و توانایی های اجتماعی، تأثیر متفاوتی را روی دختران با اوتیسم داشته باشد. به عنوان مثال، دختران با اوتیسم ممکن است دشواری در ایجاد رابطه با دیگران داشته باشند و بیشتر به تفکر و تمرکز روی جزئیات تمایل داشته باشند. همچنین، مشکلات در تفسیر عواطف و احساسات دیگران به همراه می تواند دلیل بروز مشکلات ارتباطی باشد. به طور کلی، اوتیسم به هر دو جنسیت، پسران و دختران، تأثیر می گذارد و تحت معالجه قرار می گیرد.
نتیجه
در نتیجه، اختلال اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که بر رشد مغز تأثیر می گذارد و اغلب در اوایل کودکی ظاهر می شود. علائم اختلال اوتیسم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و شدت علائم نیز ممکن است متفاوت باشد. چندین روش درمانی برای اختلال اوتیسم وجود دارد و مداخله زودهنگام برای مدیریت موفق ضروری است. اگر متوجه علائم اختلال اوتیسم در کودک خود شدید، ضروری است که به دنبال مشاوره پزشکی باشید زیرا مداخله زودهنگام می تواند تفاوت قابل توجهی در نتایج کودک ایجاد کند.
