پزشک شهر - کم شنوایی حسی عصبی (SNHL) شایعترین نوع کم شنوایی دائمی است و میلیونها نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار میدهد. این وضعیت زمانی رخ میدهد که سلولهای مویی ظریف در گوش داخلی که مسئول تبدیل ارتعاشات صوتی به سیگنالهای الکتریکی هستند، آسیب ببینند. این سیگنالها سپس از طریق عصب شنوایی به مغز منتقل میشوند، جایی که به عنوان صدا تفسیر میشوند. آسیب به این سلولها یا عصب شنوایی میتواند منجر به کاهش شنوایی با درجات مختلف شود.
مجله سلامت پزشک شهر با ارائه مطالب، به شما در انتخاب بهترین راهکار برای سلامتی خود کمک میکند. اما فراموش نکنید که این اطلاعات صرفا جهت آگاهی است و جایگزین نظر پزشک معالج شما نیست. برای تشخیص و جراحی باید به پزشک مراجعه کنید.
شایعترین علل کم شنوایی حسی عصبی
کم شنوایی حسی عصبی شایعترین نوع کم شنوایی در بزرگسالان است و زمانی رخ میدهد که گوش داخلی یا کانالهای عصبی مرکزی شنوایی دچار آسیب شوند. این نوع آسیب میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. برخی از این عوامل ارثی هستند، اما در بسیاری از موارد، قرار گرفتن در معرض صدای بلند نیز میتواند باعث این نوع از کم شنوایی شود.
علل اصلی کم شنوایی حسی عصبی شامل موارد زیر است:
- قرار گرفتن در معرض صدای بلند: صداهای بلند مداوم یا ناگهانی میتوانند به سلولهای مویی گوش داخلی آسیب برسانند.
- افزایش سن: یکی از شایعترین دلایل این کم شنوایی، بالا رفتن سن است که به دلیل تغییرات طبیعی در گوش داخلی رخ میدهد.
- ضربه به گوش یا سر: آسیبهای فیزیکی میتوانند به ساختارهای حساس گوش داخلی صدمه وارد کنند.
- عفونتهای ویروسی: ابتلا به بیماریهایی مانند اوریون یا سرخک میتواند باعث آسیب به اعصاب شنوایی شود.
- استفاده از برخی داروها: داروهای خاصی بهویژه داروهای اتوتوکسیک میتوانند گوش داخلی را تحت تأثیر قرار دهند.
- بیماریهای سیستمیک: بیماریهایی مانند دیابت و مننژیت میتوانند به سیستم عصبی شنوایی آسیب برسانند.
- بیماریهای گوش داخلی: شرایطی مانند بیماری منییر (Meniere) که تعادل و شنوایی را تحت تأثیر قرار میدهد.
- تومورهای عصبی گوش: تومورهایی مانند نوروم آکوستیک میتوانند منجر به کم شنوایی شوند.
- تب بالا یا سکته: این عوامل میتوانند با آسیب به اعصاب شنوایی یا خونرسانی به گوش داخلی، موجب کم شنوایی حسی عصبی شوند.
این نوع کم شنوایی بهطور معمول خودبهخود بهبود نمییابد و نیازمند درمان و مدیریت تحت نظر متخصص گوش حلق و بینی در شیراز است. برای مشاهده نظرات مردم می توانید عبارت کم شنوایی حسی عصبی نی نی سایت را جستجو کرده در نظر سنجی ها شرکت کنید.
علائم کم شنوایی حسی عصبی
این کم شنوایی زمانی رخ میدهد که ارتباط عصب گوش با مغز دچار اختلال میشود. این نوع کم شنوایی معمولاً با مجموعهای از علائم مشخص همراه است که کیفیت شنیداری فرد را تحت تأثیر قرار میدهد. علائم اصلی این کم شنوایی شامل موارد زیر است:
- مبهم بودن صداها: افراد مبتلا ممکن است صداها را بشنوند، اما درک صحیحی از گفتار نداشته باشند. این حالت بهویژه در محیطهای پر سر و صدا بیشتر احساس میشود.
- مشکل در شنیدن صداهای زیر با فرکانس بالا: این مشکل اغلب شامل صداهایی مانند صدای زنان یا کودکان میشود که به دلیل فرکانس بالای آنها برای افراد کمشنوا دشوارتر است.
- مشکل در تمایز صداها در حضور صداهای زمینه: در محیطهای شلوغ، درک صحبت افراد برای مبتلایان سختتر میشود.
- احساس وزوز یا زنگ زدن در گوش: این علامت که به نام وزوز گوش نیز شناخته میشود، یکی از رایجترین شکایات در افراد با کم شنوایی حسی عصبی است.
اگر این علائم در فردی مشاهده شد، مراجعه به بهترین دکتر درمان التهاب عصب شنوایی در شیراز برای تشخیص و درمان به موقع ضروری است.
تشخیص کم شنوایی حسی عصبی
تشخیص کم شنوایی حسی عصبی باید توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی انجام شود. در این راستا، پزشک از مجموعهای از آزمایشها برای تشخیص دقیق نوع کم شنوایی استفاده میکند تا از دیگر انواع کم شنوایی متمایز شود.
1. اتوسکوپی:
در معاینهی اولیه به نام اتوسکوپی، پزشک از دستگاهی به نام اتوسکوپ برای بررسی گوش استفاده میکند. این روش به پزشک کمک میکند تا میزان التهاب، تجمع جرم یا مایع در گوش، و همچنین آسیبهای احتمالی به گوش و پردهی صماخ را ارزیابی کند.
2. آزمون وبر:
در این آزمون، پزشک از دیاپازن (وسیلهای که صداهای با فرکانسهای مختلف تولید میکند) برای وارد کردن ارتعاش به وسط پیشانی فرد استفاده میکند. در صورتی که صدای حاصل از دیاپازن در گوش سالم بلندتر باشد، تشخیص داده میشود که کم شنوایی حسی عصبی وجود دارد.
3. آزمون رینه:
در آزمون رینه، دیاپازن مرتعش روی استخوان پشت گوش قرار میگیرد و تا زمانی که صدا در گوش شنیده نشود، در همان محل باقی میماند. سپس دیاپازن به نزدیکی مجرای گوش منتقل میشود. اگر صدا در این محل بهتر شنیده شود، مشخص میشود که فرد به کم شنوایی حسی عصبی دچار است.
اگر پزشک در این آزمایشها متوجه شود که کم شنوایی وجود دارد، فرد را برای انجام آزمون ادیوگرام و تست شنوایی سنجی در شیراز به متخصص شنوایی سنجی ارجاع میدهد. این تستها برای تشخیص دقیقتر و تعیین شدت کم شنوایی حسی عصبی ضروری هستند.
انواع کم شنوایی حسی عصبی
این نوع کم شنوایی بسته به منشاء اختلال و نوع تأثیرگذاری بر گوشها به سه دسته تقسیم میشود:
1. حسی عصبی دو طرفه
این نوع کم شنوایی در هر دو گوش اتفاق میافتد و معمولاً بهدلیل عوامل ژنتیکی، قرار گرفتن در معرض صداهای بلند یا ابتلاء به بیماریهایی که هر دو گوش را تحت تأثیر قرار میدهند، ایجاد میشود. افراد مبتلا به این نوع کم شنوایی ممکن است در درک صداهای مختلف در هر دو گوش مشکل داشته باشند.
2. حسی عصبی یک طرفه
در این نوع کم شنوایی، تنها یکی از گوشها تحت تأثیر قرار میگیرد. عوامل مختلفی مانند قرار گرفتن در معرض صدای ناگهانی بلند، بیماری منییر یا وجود تومور در گوش ممکن است سبب بروز این نوع کم شنوایی شوند.
3. حسی عصبی نامتقارن
کم شنوایی نامتقارن زمانی رخ میدهد که یکی از گوشها از دیگر گوش بیشتر تحت تأثیر قرار بگیرد. این نوع کم شنوایی میتواند بهعلت هر یک از عوامل ذکر شده، از جمله بیماریها یا صداهای بلند، به وجود آید. در این حالت، شدت کم شنوایی در یک گوش نسبت به دیگری بیشتر است.
درمان کم شنوایی حسی عصبی
این کم شنوایی معمولاً دائمی است و در بیشتر موارد درمانهای موجود نمیتوانند شنوایی آسیبدیده را به حالت اولیه بازگردانند. با این حال، روشهای درمانی میتوانند به بهبود کیفیت زندگی فرد مبتلا و تسهیل فرآیند شنیدن کمک کنند. در حدود 90 درصد از موارد، درمانهای رایج شامل استفاده از سمعک و وسایل کمک شنیداری کاشتنی مانند BAHA (Bone Anchored Hearing Aid) و کاشت حلزون هستند.
1. سمعک
سمعکها ابزارهایی هستند که صداها را تقویت کرده و به افراد کمک میکنند تا بهتر بشنوند. این دستگاهها معمولاً برای افراد مبتلا به کم شنوایی حسی-عصبی که شنوایی نسبی دارند مناسب است.
2. BAHA (Bone Anchored Hearing Aid)
در افرادی که دچار کم شنوایی حسی-عصبی یک طرفه یا دو طرفه هستند، ممکن است از دستگاه BAHA استفاده شود. این دستگاه به استخوان جمجمه متصل میشود و صداها را از طریق ارتعاشات استخوانی به گوش داخلی منتقل میکند.
3. کاشت حلزون
کاشت حلزون یک روش درمانی پیشرفته برای درمان کم شنوایی حسی-عصبی است که در موارد شدید به کار میرود. در این روش، یک دستگاه الکترونیکی در گوش داخلی فرد قرار داده میشود که به طور مستقیم به عصب شنوایی سیگنالهای صوتی ارسال میکند.
در نهایت، این روشها به افراد کمک میکنند تا در موقعیتهای اجتماعی و ارتباطی بهتر عمل کنند، اگرچه هیچیک از این درمانها نمیتوانند به طور کامل شنوایی از دست رفته را بازیابی کنند.
کم شنوایی حسی عصبی نوزاد
کمشنوایی حسی عصبی در نوزادان به علت آسیب به سلولهای مویی گوش داخلی یا عصب شنوایی رخ میدهد. این نوع کمشنوایی میتواند به دلایل مختلفی مانند عفونتهای مادرزادی، عوامل ژنتیکی، یا نارساییهای دوران بارداری ایجاد شود. تشخیص زودهنگام از طریق غربالگری شنوایی نوزادان بسیار حیاتی است، چرا که تشخیص به موقع میتواند به مداخلات درمانی مناسب مانند استفاده از سمعک یا کاشت حلزون کمک کند و مانع از بروز مشکلات جدی در تکامل گفتاری و زبانی کودک شود.
کم شنوایی حسی عصبی مادرزادی
کمشنوایی حسی عصبی مادرزادی به نوعی کاهش شنوایی اشاره دارد که در زمان تولد وجود دارد و میتواند ناشی از عوامل ژنتیکی یا شرایطی مانند عفونتهای دوران بارداری، کمبود اکسیژن هنگام زایمان، یا دیگر اختلالات رشدی باشد. این نوع کمشنوایی ممکن است در شدتهای مختلف ظاهر شود و اگر به موقع تشخیص داده شود، استفاده از سمعک یا کاشت حلزون و همچنین درمانهای گفتاری میتواند به بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند.
درمان کم شنوایی حسی عصبی با سلول بنیادی
درمان کمشنوایی حسی عصبی با سلولهای بنیادی یکی از موضوعات پژوهشی جدید و امیدوارکننده در حوزه علم پزشکی است. این روش بر پایه توانایی سلولهای بنیادی در ترمیم و جایگزینی سلولهای آسیبدیده گوش داخلی استوار است. با این حال، این روش هنوز در مراحل آزمایشگاهی و مطالعات اولیه قرار دارد و بهطور گسترده برای بیماران قابل دسترس نیست. اگرچه تحقیقات در این زمینه پیشرفتهای مهمی داشته است، اما همچنان نیاز به تحقیقات بیشتری برای اثبات اثربخشی و ایمنی کامل این روش وجود دارد. شما می توانید به بهترین مرکز درمان با سلول های بنیادی در شیراز مراجعه کنید. از این روش می توان در درمان فوری گوش درد بزرگسالان هم استفاده کرد.
بهترین سمعک برای کم شنوایی حسی عصبی
برای افراد مبتلا به کمشنوایی حسی عصبی، انتخاب سمعک مناسب میتواند نقش مهمی در بهبود شنوایی و کیفیت زندگی روزمره داشته باشد. سمعکهای دیجیتال پیشرفته، به ویژه آنهایی که قابلیت تنظیمات پیشرفته و پردازش دقیق صدا را دارند، بهعنوان بهترین گزینه برای این نوع کمشنوایی شناخته میشوند. این سمعکها با کاهش نویزهای پسزمینه و تمرکز بر صداهای مهم، به کاربران کمک میکنند تا بهتر بشنوند و تعاملات اجتماعی و ارتباطی مؤثرتری داشته باشند.
راه های پیشگیری
برای پیشگیری از ابتلا به این کم شنوایی، که به ویژه در افراد مسن رایج است، رعایت برخی از نکات و عادات میتواند به سالم نگه داشتن سیستم شنوایی کمک کند. در اینجا به برخی از روشهای مؤثر در جلوگیری از این کم شنوایی اشاره شده است:
- کنترل صدای هدفون و گوشی: صدای هدفون یا گوشی باید در حدی نگه داشته شود که کمتر از 60 درصد صدای حداکثری دستگاه باشد. قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، به ویژه به مدت طولانی، میتواند به آسیبدیدگی عصب شنوایی و ایجاد کم شنوایی حسی عصبی منجر شود.
- استفاده از گوشگیر در مکانهای پر سر و صدا: در محیطهایی که سر و صدای زیاد وجود دارد، مانند کنسرتها، مکانهای صنعتی یا در هنگام استفاده از ماشین آلات پر سر و صدا، استفاده از گوشگیر میتواند از آسیب رسیدن به شنوایی جلوگیری کند.
- مشاوره با پزشک قبل از شروع داروهای جدید: بسیاری از داروها ممکن است عوارض جانبی روی شنوایی داشته باشند. قبل از مصرف داروهای جدید، به ویژه داروهایی که میتوانند باعث آسیب به گوش داخلی شوند، حتماً با پزشک مشورت کنید.
- انجام منظم آزمایشات شنوایی: برای شناسایی مشکلات شنوایی در مراحل اولیه، انجام آزمایشات شنوایی به طور منظم بسیار مهم است. این آزمایشات کمک میکنند تا اگر این نوع کم شنوایی در مراحل ابتدایی آغاز شود، اقدامات لازم برای جلوگیری از پیشرفت آن انجام شود.
با رعایت این نکات ساده، میتوان خطر ابتلا به این کم شنوایی را به حداقل رساند و از سالم ماندن سیستم شنوایی در طولانی مدت اطمینان حاصل کرد.
جمع بندی
این کم شنوایی میتواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. تشخیص زودهنگام و مداخله مناسب میتواند به بهبود شنوایی و کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کند. در صورت مشاهده هرگونه علائم کم شنوایی، مراجعه به متخصص شنواییسنجی ضروری است.